សក្ខីប័ត្រសំណៅទឹកប្រាក់ជាមធ្យោបាយមួយនៃការទទួលសេវាកម្ម។ សក្ខីប័ត្រទាំងនោះអាចជា “ប័ណ្ណតំណាងសាច់ប្រាក់” ពីមជ្ឈមណ្ឌលថ្នាក់តំបន់ដែលអនុញ្ញាតអ្នកឱ្យបង់ប្រាក់ដល់នរណាម្នាក់ដើម្បីផ្តល់សេវាកម្មដល់អ្នក។ មានសក្ខីប័ត្រសំណៅទឹកប្រាក់សម្រាប់ដូចជាឧបករណ៍ជំនួយដកដង្ហើម សេវាធ្វើដំណើរ ការមើលថែទាំ ការមើលថែទាំតាមផ្ទះ និងខោទឹកនោមជាដើម។
គុណសម្បត្តិរបស់សក្ខីប័ត្រសំណៅសាច់ប្រាក់មាន៖
អ្នកអាចប្រើប្រាស់ពួកវាដើម្បីទិញសេវាកម្មពីបុគ្គល ឬ អង្គការណាមួយដែលអ្នកជ្រើសរើស និងជៀសវាងទីភ្នាក់ងារក្នុងបញ្ជីកំពុងរង់ចាំ។
គុណវិបត្តិរបស់សក្ខីប័ត្រសំណៅសាច់ប្រាក់មាន៖
វាធ្វើឱ្យអ្នកទទួលខុសត្រូវសម្រាប់ការស្វែងរកអ្នកផ្តល់សេវា។ តាមរយៈការប្រើប្រាស់សក្ខីប័ត្រដែរ អ្នកអាចនឹងបង្កើតនូវទំនាក់ទំនង “និយោជក-និយោជិត” រវាងអ្នកនិងបុគ្គលដែលត្រូវបានជួលឱ្យផ្តល់សេវាកម្ម។ ជានិយោជក អ្នកត្រូវតែអនុវត្តទៅតាមទាំងច្បាប់រដ្ឋនិងសហព័ន្ធអំពីការជួល ការបញ្ឈប់ពីការងារ ការធ្វើរបាយការណ៍ប្រាក់ឈ្នួល ពន្ធកាត់ទុកលើប្រាក់ចំណូល និងពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សរ៍ និងប្រាក់សំណងរបស់កម្មករ។ មជ្ឈមណ្ឌលថ្នាក់តំបន់គួរតែផ្តល់ជំនួយបច្ចេកវិទ្យា គោលការណ៍ណែនាំ និងការបណ្តុះបណ្តាលដើម្បីជួយដល់អ្នកដើម្បីបំពេញទៅតាមលក្ខខណ្ឌទាំងនោះ។ [1]មាត្រា 17, ក្រមបទបញ្ញត្តិរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា, ផ្នែក 54355 54355. អ្វីដែលសំខាន់គឺថា មជ្ឈមណ្ឌលថ្នាក់តំបន់មិនអាចធ្វើឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ សក្ខីប័ត្រជំនួសឱ្យមធ្យោបាយមួយនៃមធ្យោបាផ្សេងៗទៀតនៃការធានាឱ្យបាននូវសេវាកម្មសម្រាប់អ្នក។ ករណីនេះគឺជាការពិត ដោយសារតែពិការភាពរបស់អ្នក ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងការងារបន្ថែមដែលត្រូវការបានទេនោះ។
| ↑1 | មាត្រា 17, ក្រមបទបញ្ញត្តិរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា, ផ្នែក 54355 54355. |
|---|