ច្បាប់ Lanterman ចែងថា ការជួយដល់កុមារអាយុក្រោម 18 ឆ្នាំ ដែលស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គេគឺជាអាទិភាពខ្ពស់។ ច្បាប់ Lanterman ទទួលស្គាល់ថា កុមារអាយុក្រោម 18 ឆ្នាំភាគច្រើនមានឱកាសច្រើនសម្រាប់ការលូតលាស់ផ្នែកអប់រំនិងសង្គម ប្រសិនបើពួកគេរស់នៅជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ច្បាប់ចែងថា វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវអភិវឌ្ឍនិងពង្រីកសេវាកម្មសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារដែលមានកុមារមានពិការភាពផ្នែកការលូតលាស់។ [1]ផ្នែក 4685(a).
ច្បាប់ចែងថា មជ្ឈមណ្ឌលថ្នាក់តំបន់ត្រូវប្រើប្រាស់ “មធ្យោបាយប្រកបដោយការច្នៃប្រឌិតនិងនវានុវត្តន៍” ដើម្បីបំពេញទៅតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារ ដើម្បីឲ្យកុមារអាចរស់នៅតាមផ្ទះបាន។ [2]ផ្នែក 4685(c)(2) និង 4648(a)(2) និង (10). ច្បាប់នេះក៏ចែងផងដែរថា ចាំបាច់ត្រូវគោរពនិងគាំទ្រដល់ការសម្រេចចិត្តរបស់គ្រួសារ។ [3]ផ្នែក 4685(b)(1).
មជ្ឈមណ្ឌលថ្នាក់តំបន់ត្រូវពិចារណាគ្រប់មធ្យោបាយដែលអាចធ្វើបាន ដើម្បីជួយដល់ក្រុមគ្រួសារដើម្បីរក្សាទុកកូនរបស់គេនៅផ្ទះបាន ប្រសិនបើនៅផ្ទះមានលក្ខណៈប្រសើរបំផុតសម្រាប់កុមារ មុននឹងពិចារណាទៅលើជម្រើសដែលនឹងឲ្យកុមារចាកចេញពីផ្ទះក្រុមគ្រួសារ។ [4]ផ្នែក 4685(c)(2). ប្រសិនបើមជ្ឈមណ្ឌលក្នុងតំបន់រកឃើញថា ការដាក់ឲ្យស្ថិតនៅក្រៅផ្ទះកំពុងត្រូវបានគ្រួសារធ្វើការពិចារណា មជ្ឈមណ្ឌលត្រូវតែជួបជាមួយគ្រួសាររបស់កុមារភ្លាមៗ ដើម្បីស្វែងយល់ថាតើត្រូវឲ្យគ្រួសារបន្តជួបជុំគ្នាដូចម្តេច។ [5]ផ្នែក 4685(c)(2).